رسول بهروش در ورزش مدیا نوشت: آقایان تاج و ساکت، اگر شما دو سال پیش آن مربی بیغیرت و بیتعهد را انتخاب نمیکردید و چنین گره کوری در کار نمیانداختید.
خودتان میگویید مرد بیرگ بلژیکی قبل از بازی رفت با عراق قراردادش را فسخ کرده بود و عین خیالش نبود درون زمین چه اتفاقاتی رخ میدهد. دستیارانش تذکر میدادند که مسعود شجاعی با یک کارت زرد مدام خطا میکند، حتی جواد خیابانی خوابآلود هم آن شب ضرورت تعویض را فهمید، اما ویلموتس اعتنا نکرد و آخرش شد آن کارت قرمز و دریافت گل دوم؛ کابوسی که هنوز هم تمام نشده.
والله قسم انصاف نیست ایران رفت و برگشت در بحرین با بحرین بازی کند. زنده نگه داشتن «امید» زیر هجوم این همه تازیانه کار سختی بود، اما دم بچههای تیم ملی گرم که فعلا سنگ تمام گذاشتهاند. جایی که ژاپن در گروه میانمار و قرقیزستان و تاجیکستان و مغولستان مشغول چیدن گلابی بود یا امارات و ویتنام با تایلند و مالزی و اندونزی خوش میگذراندند، ما با یک دنیا سوءتفاهم فوتبالی و غیرفوتبالی خوردیم به پست بحرین و عراق.
کار سخت بود و «دشمن خانگی» آن را سختتر هم کرد. ما اما امیدواریم به تیم با کیفیت، سختکوش و خوشغیرتمان، به نیلوفری که در مرداب رویید. بروید و در پناه خدا گام آخر را محکمتر بردارید. روسفیدی شما، روسیاهی خیلیهاست.