آوتاف
صطفی داننده در عصرایران نوشت: امروز اصول‌گرایانی که در سال ۹۲ و ۹۶ با رای منفی مردم برای حضور در ریاست جمهوری روبرو شده بودند خود را آماده حضور در پاستور می‌کنند.
شرایط را می‌بینید آقای روحانی؟ مردمی که با هزار امید به شما رای دادند الان تنها نظاره‌گر هستند و ناامید از فردایی که دوست داشتند شما آن را بسازید اما نشد آنچه باید بشود.
بله، ترامپ از لُپ‌لُپ‌های آمریکایی درآمد و برجام را به کما برد. زندگی مصنوعی برجام هم به معنای وواقعی کلمه، اقتصاد ایران را فلج کرد. همه می‌دانیم تحریم‌‌های این دوره آمریکا بسیار سخت و نفس گیر بوده است. تمام راه‌های نفس کشیدن اقتصاد کشور را بسته بودند اما ترامپ بهانه خوبی برای ناکارآمدی دولت نیست.
اقتصاد تحریم بود اما آیا در مسائل دیگر و تصمیم‌گیری‌ها هم تحریم بودیم؟ آیا در مسائل فرهنگی هم ترامپ مقصر است؟ بحران‌های اجتماعی را هم ترامپ خلق کرد؟ نابسامانی در ورزش کشور هم کار آمریکاست؟
مردم عملکرد نمایندگان مجلس دهم را هم باید به نام ترامپ بزنند؟ در ۴ سال عمر مجلس دهم چه قدمی در راستای شعارهایی داده شده بود برداشته شد؟
مقصر شرایط امروز، روحانی، دولت و مجلس دهم است. بله، کارشکنی‌ها را هم می‌دانیم. کارشکنی‌هایی که در دولت خاتمی هم بود اما انفعال حسن روحانی نقش بسزایی در شرایط امروز کشور دارد.
مردمی که با هزار امید پای صندوق رای دادند، امروز با نهایت تاسف از ناامیدی حرف می‌زنند. کاش رییس جمهور کمی به گذشته نگاه می‌کرد و مشاهده می‌کرد چگونه ممکن است رقبای او هم اکنون ریاست مجلس و احتمالا ریاست جمهوری را هم در اختیار خواهند گرفت.
حالا که گذشت اما وقتی دوران ریاست جمهوری به پایان رسید و از سد دادگاه، دادگاه نمایندگان افراطی مجلس دهم که خود را انقلابی می‌دانند گذشتید، از شرایط کشور در زمان خودتان حرف بزنید. بگویید چه شد که از دولت موفق یازدهم که منتهی به برجام و ثبات در کشور شده بود به دولت دوازدهم رسیدیم که قیمت‌ها لحظه‌ای بالا می‌رفت و دولت صبح جمعه متوجه اتفاقات کشور می‌شد.
واقعا چقدر برای ما که به شما رای دادیم سخت بود که بشنویم صد رحمت به زمان احمدی نژاد!
شرایط امروز مقصران زیادی دارد اما یکی از مهم‌ترین آنها حسن روحانی است. امروز اگر کار به درستی انجام می‌شد، بدون دردسر تفکر اعتدال و عقلانیت می‌توانست تداوم پیدا کند و داستان مجلس و ریاست جمهوری این چنین نوشته نشود.
بهتر است در سال‌های پیش رو جریان اصلاحات و اعتدال به فکر رسیدن به هوای تازه و آدم‌های تازه با حرف‌های تازه باشند که اگر به دنبال تکرار گذشته باشند، آش همان آش است و کاسه همان کاسه.
