برای مردم خسته و ناامید دیگر برجام مهم نیست

روزنامه آفتاب یزد در گزارشی از بی‌اهمیت‌شدن اخبار مذاکرات هسته‌ای در بین مردم خبر داد.

این روزنامه نوشت:

* سرانجام بعد از چند ماه وقفه، دور جدید مذاکرات اتمی در هتل کوبورگ شهر وین آغاز شد. شش سال قبل، توافق اتمی در همین هتل به دست آمده بود. حال، چند سال پس از خروج آمریکا از توافق و پس از انتقادهای شدید اینک هر دو طرف از “احیای برجام” سخن می‌گویند. در این دوران به نظر می رسد حساسیت مردم نسبت به مذاکرات هسته ای در مقایسه با قبل وجود ندارد و دیگر پیگیری سابق را در این خصوص مطرح نیست.

* یک نوع شکست خوردگی ، ضعف و سرگردانی برای مردم فراهم شد. کلیت مذاکرات به عنوان شاه کلید حل مشکلات مردم مع الاسف به جایی رسید که ما وضعیت کاملا بحرانی و وخیم را تجربه کنیم و مردم دچار گرفتاری های مضاعف شدند . کلیت قضیه برای مردم شرایطی را فراهم ساخت که متاسفانه مردم ناامید شدند . البته مردم طرز تلقی های گوناگونی دارند و به دسته های مختلفی تقسیم می شوند ولی اکثریت به لحاظ تجارب تلخ مذاکرات قبل نه تنها به مدینه فاضله دست نیافتند دچار مشکلات جدیدتری شدند.

* حساسیت مردم به این دلیل کم شده است که در دولت های گذشته هر روز و هر لحظه اخبار و مطالبی در مورد این گفت و گو ها منتشر می نمود به شکلی که یکی از مسائل جاری و مهم زندگی روزمره مردم ایران مذاکرات برجام شده بود. مردم نیز با حساسیت این گفتگوها را امیدوارانه دنبال می کردند که متاسفانه عدم موفقیت در سرانجام گفتگوها باعث دلسردی مردم گردید.

* قبل تر بخشی از مردم به شدت پیگیر مذاکرات هسته ای و نتایج آن بودند ولی نتیجه قبلی بسیار ناامید کننده بود و برجام تاثیری در زندگی مردم نداشت و برجام اجتماعی نادیده گرفته شد. در زندگی مردم تاثیری ایجاد نشد و امید مردم رنگ ناامیدی گرفت. مردم احساس می کنند گشایش اقتصادی ناشی از مذاکرات هسته ای در زندگی آن ها تاثیری ندارد. شرایط در این چند سال به جایی رسید که مردم دیگر امیدی به بهبود اوضاع جامعه ندارند.

* افسردگی و ناامیدی مردم چنان عمیق شده است که این اخبار دیگر برای آنها نوید بخش نیست. فقر بی امان و تورم سرسام آور دامن مردم را گرفته است و این به دلیل سوء مدیریت های دولتمردان است. مردم به این باور رسیده اند که دولتمردان از این شرایط راضی هستند و تلاشی برای بهتر کردن شرایط نخواهند داشت. این بی تفاوتی به سایر مسائل نیز تسری پیدا کرده و دیگر برای مردم توانی باقی نمانده است.