آوتاف
رائفی پور؛ فعال رسانه‌ای اصولگرا در یادداشتی به انتقادات روزنامه فرهخیتگان درباره مواضع او پاسخ داده است که بخشی از آن را در ادامه می‌خوانید.
در بخشی از جوابیه او آمده است:
نکته عجیب همراهی تمام قد فرهیختگان با جریان لیبرال و ضدانقلاب (نظیر موسسه بهایی توانا به مدیریت مریم معمارصادقی) است که تحت پوشش «روانشناسی» و «حقوق» و «جامعه‌شناسی» به ستیز با شرع مقدس رفته‌اند.
مسئله سن ازدواج در دختران از مسلمات فقهی شیعه است و دختری که به سن ۹ سال رسیده، به اختیار خود و با اذن پدر می‌تواند ازدواج کند. این قاعده فقهی تا تصویب قانون مدنی در ۱۳۱۳ در میان فرهنگ ایرانی جاری بود تا اینکه در این سال پیرو لیبرالیزاسیون رضاخانی، سن ازدواج دختران ۱۵ سال تعیین شد و سپس در سال ۱۳۵۳ به ۱۸ سال افزایش یافت. پس از پیروزی انقلاب با توجه به لزوم شرعی سازی قوانین این سن به همان ۹ سال قمری که شرع مقدس مقرر کرده بود تغییر کرد و به تایید شورای نگهبان رسید. تا اینکه در سال ۱۳۸۱ در دوره اصلاحات لیبرالی، سن ازدواج دختران به ۱۳سال افزایش یافت. لکن با توجه به اینکه این امر خلاف شرع مقدس بود و شورای نگهبان ایراد گرفت، قانون بشرح زیر نگارش شد تا ایراد شرعی شورای نگهبان مرتفع شود: «عقد نکاح دختر قبل از رسیدن به سن ۱۳ سال تمام شمسی و پسر قبل از رسیدن به ۱۵ سال تمام شمسی منوط است به اذن ولیّ، به شرط رعایت مصلحت و با تشخیص دادگاه صالح».
در این بین نقش رسانه ها برای تحمیل مقررات و ارزش‌های تحمیلی غرب بر مقررات شرعی کاملاً مشهود است. رسانه‌های غربزده و پادوهای لیبرالیسم در ایران برای موجه جلوه دادن این ارزش‌ها تلاش کرده‌اند از ابزارهای مختلفی استفاده کنند از جمله اینکه به افراد زیر ۱۸سال عبارت کودک را اطلاق کنند تا همراهی اجتماعی بدست آورند. درحالی که طبق مقررات ایران (از جمله قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲ و قانون اخیرالتصویب حمایت از کودکان و نوجوانان)، کودک فردی است که به سن نه سال قمری نرسیده و به بالاتر از آن «نوجوان» اطلاق میشود.
مشکل از بنده نیست. مشکل از شماست که وقتی می‌خواهید فردی را نقد کنید، به جای انتخاب یک جمله یا پاراگراف از یک سخنرانی و دستاویز قرار دادن آن برای تخریب فرد، باید تمام وجوه سخنان آن فرد را شنیده و سپس درباره بحث او اظهار نظر بفرمایید.
