زادروز فردوسی؛ علی‌ای‌حال، آی‌اَم ایرانی هستم زادروز فردوسی؛ علی‌ای‌حال، آی‌اَم ایرانی هستم | آوتاف
خانه / اخبار داغ / زادروز فردوسی؛ علی‌ای‌حال، آی‌اَم ایرانی هستم

زادروز فردوسی؛ علی‌ای‌حال، آی‌اَم ایرانی هستم

برترین‌ها: می‌گویند خانه اول هر آدمی «زبان مادری»‌اش است. انسان در ابتدا آن جا خانه می‌کند که فکر می‌کند، ما همه به یک زبان فکر می‌کنیم و خیلی‌هامان زبان پارسی و برخی هم به زبان اقلیم خودشان، اما خب زبان کارکردی هویت‌بخش و حفاظتی دارد. ایران اگر مانده یکی‌اش همین تلاش سی‌ساله‌ی فردوسی‌ست.

«عجم زنده کرد بدین پارسی» به قول معروف و البته «بسی رنج برد در آن سال سی» این روزها اما غیر از این که مجسمه فردوسی تخریب و بعد تکذیب می‌شود. زبان هم از چند جهت تحت فشار است، یکی آن دسته از انگلیسی‌‌دوستانی که حتی برای «موود» هم تلاش نمی‌کنند از «حس و حال» استفاده کنند، یا غرقه‌شدگان در ادبیات عرب که «علی ای حال» را به «در هر صورت» ترجیح می‌دهند.

زادروز فردوسی؛ علی‌ای‌حال، آی‌اَم ایرانی هستم

نه، گمان نکنید دور زبان باید سیم خاردار کشید، زبان در همنشینی با زبان‌های دیگر زاد و ولد معنایی پیدا می‌کند و وسیع‌تر می‌شود، اما حجم فارسی‌ستیزی در این روزها از سمت نوجوان‌ها با ادبیات خاص که در پیام‌ها استفاده می‌کنند زیاد شده، از طرفی نوعی تفاخر در کوچه و خیابان با استفاده از واژه‌های انگلیسی به چشم می‌خورد، از طرفی برخی زبان‌های قومی آلوده به اغراض و عقده‌های سیاسی شده‌اند، از طرف دیگر برخی در پیوند با مذهب تلاش می‌کنند به زبان عربی، وزنی بیش از آن چه که دارد بدهند.

این فشار از چند جهت به زبان پارسی البته که کمی اغراق‌شده است، نه سودای ناسیونالیسم و این‌هاست و نه نیت بستن مرزهای زبان. این را هم می‌دانیم که مثلا زبان عربی یکی از نغزترین زبان‌های دنیاست، انگلیسی که زبان بین‌المللی‌ست و خیلی از مفاهیم قابل برگردان نیستند اما زبان یکی از سرمایه‌های ماست، تنِ فردوسی را در گور نلرزانیم.

(Visited 1 times, 1 visits today)
حتما بخوانید:  اعلام اسامی نهایی کاندیدا‌های انتخابات

درباره ی مدیر سایت

یک دیدگاه

  1. چه خوب که این موارد گفته شد و کاش کسی به صدا و سیما هم این موارد را یاداوری کند و اینکه تنها یک برنامه “چایخانه” که بیشترش هم به لوس بازی میگذرد کارگر نیست و اینکه کاش لابلای پیامهایی که برای مهران مدیری در “دورهمی” می فرستند اینها را هم یاداوری کنند که آقای مدیری شما دیگر چرا؟ این “تایم” گفتن شما هم کم اسیب وارد نمی کند به پیکر زبان چرا که برنامه هایتان پربیننده ست و آیا نیازست به شما هم گفته شود این اندازه نگویید “سلبریتی”؟!! تا همین کمتر از یک دهه پیش که این واژه به زبانمان راه پیدا نکرده بود،هنرهای گوناگون مگر چهره و ستاره نداشتند؟!! ساپورت را هم که دیگر نمی دانم کجای دلم بگذارم!!! شاید باد دلمان به این خوش باشد که دیگر سوبسید نمی گوییم چون یارانه داریم؟!!

پاسخی بگذارید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *