آوتاف
نهال موسوی در عصر ایران نوشت: در چند روز گذشته شکایت جمعی از طلاب و یارانشان از بازیگران زن سینما و تلویزیون نکته جالب توجهی بود که در رسانه ها بازتاب فراوانی داشت. بنابر اعلام “حوزه نیوز” مهمترین مواردی که مورد اعتراض شاکیان قرار گرفته عبارت است: جریحه‌دار کردن عفت و اخلاق عمومی، ترغیب افراد به ارتکاب جرائم منافی عفت، توهین به مقدسات، تضعیف بنیان خانواده.
این جمع طلاب و یارانشان چرا فقط بازیگران زن را باعث و بانی چنین ناهنجاری‌هایی دانسته اند یک بحث مفصل می‌طلبد و از میان تمام اتفاقات فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و … از این گروه شکایت کرده‌اند واقعا قابل تامل است اما نکته جالب توجه این است که در همین چند هفته مستندی به اسم «این رِل» به کارگردانی حسین شمقدری (پسر جواد شمقدری رئیس سازمان سینمایی دوره احمدی نژاد) به شکل رسمی منتشر شده است. تا این پکیج «این رِل» را نبینید باورتان نشود آنچه در آن رخ می دهد تا چه اندازه سخیف و مبتذل است.
مستندی که بر اساس “هدف وسیله را توجیه می کند” کارهایی می‌کند که واقعا باورش سخت است!
محمدمهدی ابراهیمی نصر (مستندساز و پژوهشگر) درباره این محصول جدید حسین شمقدری نوشته است: «فیلم «این رِل» با نشان ۱۸+ منتشر شده است و این درج عدد گویا امر را بر سازندگان مشتبه کرده است که می‌توانند با مبتذل‌ترین حالت ممکن به روایت بپردازند. به لحاظ اخلاقی یک فیلمی را شاهدیم که صحنه‌های سخیفی دارد. نه مثبت هیجده و نه عنوان اینکه فیلم کمدی است، هیچکدام مجوز برخی صحنه‌ها را نمی‌دهد. از جمله حجم عمده مکالمات هاشم بافقی (راوی مستند) با مسئول بنگاه خرید و فروش ماشین که برای برکت کسب و کارش به معرفی موارد ازدواج موقت می‌پردازد.
فیلم به شکل واضحی آموزش مخ‌زنی به جوانان مذهبی است. مساله به هیچ وجه بیان تلخ برخی اتفاقات ناگوار در جامعه نیست. کسی که فیلم می‌سازد و مدعی”مستند” بودن آن است، مجاز نیست بی اعتنا به اخلاق و تأثیر فیلمش، هرچه خواست بگوید.
آنچه در فیلم با آن مواجهیم (و شاید با ذهنیت سازندگان متفاوت باشد) جنسی‌زده ترین نگاه به مساله ازدواج است. در منطق فیلم، ازدواج نه آرامش، همدم داشتن، تعلق همیشگی به همسر، عشق ورزیدن و نیاز روحی که تنها و تنها یک نیاز جسمی است که روایت آن به صورتی «ضد زن» صورت گرفته است.
ازدواج در منطق فیلم «این رِل» مساوی است با سکس (تنانگی) و زن مساوی است با غذا و مردان جامعه هم موجوداتی ترسیم شده‌اند که زرنگ‌هایشان سیر هستند و بی دست و پاهایشان گرسنه. پرسیدن مداوم راوی از درصد میزان فشار جنسی سوژه و صحبت‌هایشان در هنگام پخت غذا در ابتدای فیلم موید این نکته است.
برخی از ما خیال می‌کنیم چون جز جمعیتی محسوب می‌شویم اجازه داریم با برخی اتفاقات و مسائل شوخی کنیم. مستند ساختن با نگاهی کاملاً انتقادی درباره دفاع مقدس ایرادی ندارد و اتفاقاً می‌تواند باب بحث‌ها و گفتگوها را بگشاید اما «دست‌مالی کردن» اتفاقات مربوط به دفاع مقدس برای فراهم کردن خوراک تیزر فیلم جفاست. استفاده از نوای صادق آهنگران مداح دفاع مقدس و سربند بستن راوی، پسر جوان و کارگردان برای فرستادن سوژه سر قرار «مخ زنی» در قطعه شهدای بهشت زهرا، قرار است متکفل بیان کدام قسمت از حرف‌های اجتماعی سازنده باشند؟»
درباره ی مدیر سایت
