روزنامه فرهیختگان در گزارشی با عنوان «امداد به یک میلیون پولدار!» اعلام کرد: ۳۷۷ هزار خانوار پردرآمد از دهکهای ۸ تا ۱۰ مستمریبگیر کمیته امداد و بهزیستی هستند.
در بخشی از این گزارش آمده:
* درحالی که در سالهای اخیر ۷۶ درصد از خانوارهای واقع در سه دهک کمدرآمد(یک تا سه) خارج از چتر حمایتهای مادی و معنوی دو نهاد حمایتی کمیته امداد و بهزیستی بودهاند، اما در سویی دیگر ۳۷۷ هزار خانوار پردرآمد(دهکهای ۸ تا ۱۰) از این دو نهاد مستمری میگیرند. درخصوص این ۳۷۷ هزار خانوار(که با بعد خانوار سه نفری، جمعیتشان به بیش از یکمیلیون نفر میرسد) دو تفسیر میتوان ارائه داد.
* یا این خانوارها از کمبود اطلاعات و دادههای اقتصادی در نهادهای حمایتی سوءاستفاده کرده و مستمری دریافت میکنند یا اینکه این خانوارها کمدرآمد بوده اما با اجاره حسابهای شخصی، کارتهای بانکی و حتی اسناد هویتی به فراریان مالیاتی، پولشویان و دیگر متخلفان به جمع پردرآمدها پیوستهاند که البته فقط اجاره اسناد هویتی را دریافت کرده و سود اصلی در جیب متخلفان است.
* اما آمار قابلتامل و تاسفبار دیگر اینکه طی بررسی صورتگرفته با آزمون وسع پایگاه اطلاعات رفاه ایرانیان از خانوارهای تحت پوشش نهادهای حمایتی، ۱۷۱ هزار خانوار تحت پوشش کمیته امداد امام خمینی و ۲۰۵ هزار و ۶۹۷ خانوار (معادل بیش از ۲۱ درصد خانوارهای تحت پوشش سازمان بهزیستی) جزء خانوارهای دهکهای بالای اقتصادی یعنی دهکهای هفت تا ۱۰ بودهاند.
* آمار تأملبرانگیز دیگر، تعداد قابلتوجه جمعیت زیرخط فقر است. براساس گزارش «الزامات و ضرورتهای کارآمدی نظام رفاه و تامین اجتماعی» که توسط دفتر مطالعات رفاه اجتماعی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی تهیهشده، نرخ فقر یا همان نسبت جمعیت زیرخط فقر بهکل جمعیت کشور از حدود ۲۰ درصد در سال ۱۳۸۵ به ۲۴ درصد تا سال ۱۳۹۲ و به ۳۳ درصد تا سال ۱۳۹۸ رسیده است. طبق این گزارش در سال ۱۳۸۵ کل جمعیت زیرخط فقر مطلق ۱۴ میلیون نفر بودهاند که حالا در سال ۱۳۹۸ به بیش از ۲۷ میلیون و ۶۰۰ هزار نفر رسیده است. به عبارتی درحالی که طی سالهای ۱۳۸۵ تا ۱۳۹۸ جمعیت کشور با رشد ۱٫۲ برابری از ۷۰ میلیون و ۵۰۰ هزار نفر به ۸۴ میلیون نفر رسیده اما طی این مدت جمعیت زیرخط فقر کشور با رشد ۲ برابری از ۱۴ به ۲۸ میلیون نفر رسیده است.