برترینها: بعد از ماجرای عدم اکران نوروزی لامینور و اعتراض تند و تیز داریوش مهرجویی کارگردان این فیلم، برخی سینماگران هم به بیمهری نسبت به این سینماگر محبوب واکنش نشان دادند.
از جمله این سینماگران منوچهر محمدی، تهیه کننده مشهور سینما بود که در این باره نوشت:
بنده به عنوان عضو کوچک جامعه سینمایی کشور روز گذشته با دیدن فیلمی از استاد پیشکسوت سینمای ایران آقای داریوش مهرجویی که پیدا بود او در شرایط بسیار سنگین عصبی است به شدت دلگیر و ناراحت شدم، مگر این کشور امثال فیلمسازان نجیب و شریفی چون داریوش مهرجویی چند نفر دارد که این رفتار با آنها میشود؟
بهزعم بنده دِینی که استاد مهرجویی بر گردن فرهنگ و سینمای ایران دارد هیچ فیلمسازی ندارد. اگر نبود ساخته ارزشمند ایشان، فیلم سینمایی گاو که با تقدیر و پاسداشت حضرت امام در آغازین روزهای انقلاب انجام شد شاید ما اکنون چیزی به نام سینمای ایران نداشتیم. شایسته است فقط به پاس همین یک فیلم، حرمت و حریم هنرمندانی همچون داریوش مهرجویی ارج گذاشته شود. گرچه کارنامه پربار سینمایی ایشان نشانگر یک سینماگر دغدغهمند و دارای اندیشه است.
بعد از این تقدیر منوچهر محمدی، کلیپی از اظهارات مهرجویی در فضای مجازی انتشار یافت که وی با ذکر خاطرهای نسبت به ممیزی عجیب و غریب فیلم درخت گلابی معترض است، اما جالب آن است که مسئول نظارت و ارزشیابی در آن دوره کسی نبوده جز همین آقای محمدی که مهرجویی در این ویدئو وی را آقای سانسورچی خطاب میکند.
شرح این ماجرا از زبان داریوش مهرجویی به نقل از گفتگوی مانی حقیقی با وی در “مهرجویی: کارنامه ۴۰ ساله” بخوانید:
حکایت سانسور “درخت گلابی” بعضی از این آقایان هیات های نظارت چنان بی رحم هستند که زیباترین غنچه دسته گل یک فیلم را در می آورند، وقتی هم می پرسی چرا، از آن تعبیرهای عوضی خودشان تحویل آدم می دهند.
این صحنه حذفی در باغ می گذرد؛ بعد از ظهر است و همه خوابیده اند. محمود نوجوان می آید می نشیند کنار میم ( پرسوناژ دختر نوحوان فیلم که رل ان را گلشیفته ی فراهانی بازی می کرد و بخاطرش از بین الملل فجر جایزه بهترین بازیگر زن را گرفت ) پشت به او خوابیده.
بعد میم بر می گردد و کلوزآپ صورتش را داریم که به خاطر گرمای تابستان چند قطره عرق روی آن نشسته. پنکه ای هم آن گوشه روشن است و دارد می چرخد. محمود آرام آرام دستش را روی قالی گُل بهی به سمت میم جلو می برد.همین. آقای منوچهر محمدی گفت این صحنه را باید حذف کنید.
یادم می آید محمدی آن زمان رئیس نظارت و ارزشیابی بود و سیف الله داد هم معاونت سینمایی وزارت ارشاد. من و فرازمند را خواستند، آن هم بعد از یکی دو نمایش در جشنواره.
گویا آقایان فکر کرده بودند این صحنه خلاف شرع است، در حالی که پسر دارد روی قالی دست می کشد و هنوز فرسنگ ها فاصله دارد تا دستش به میم بخورد! خلاصه گفتند همه این نماهای خوابیدن و حرکت دست پسر و کلوزآپ های بازیگر اصلی را در بیاورید. کلی بحث کردیم و به نتیجه نرسیدیم. آخرش آقای محمدی بلند شد و با تحکم گفت تا وقتی من مسئول نظارت و ارزشیابی ارشاد باشم، نمی گذارم این صحنه در این فیلم بماند! و رفت! بعدش هم تهیه کننده “مارمولک” شد و خودش با کله افتاد در دل همین ماجراهای سانسور و این را حذف کن و آن را حذف کن!