روزنامه آرمان ملی با صادق زیباکلام فعال سیاسی و استاد دانشگاه گفتگو کرده که در ادامه میخوانید.
زیباکلام:
* مردم در انتخابات ۱۳۹۶ به خاطر اصلاحطلبان پای صندوق رای آمدند و ۲۴ میلیون نفر هم به آقای روحانی رای دادند. این ۲۴ میلیون توقعات و انتظاراتی داشتند که به روحانی رای دادند، اما او بعد از ۲۹ اردیبهشت ۹۶ به گونهای رفتار کرد که انگار هیچ اطلاعی از خواستههای طرفدارانش ندارد و این در حقیقت کار چندان جالبی از طرف او که مردم اینچنین حمایت کردند، نبود.
* اصلاحطلبان در ۴سال دوم دولت علنا سکوت کردند و در حقیقت نتوانستند در برابر عملکرد دولت توضیح، استدلال و توجیهی بیاورند و متاسفانه سکوت را ترجیح دادند. برخی افراد اصلاحطلب بابت حمایت کردن از روحانی احساس ندامت و پشیمانی کردند و برخی دیگر هیچ صحبتی بیان نکردند.
* اصلاحطلبان باید بابت دعوتی که از مردم برای حضور در انتخابات داشتند و نقشی که در رای دادن ۲۴ میلیون نفر به روحانی ایجاد کردند را بپذیرند. اصلاحطلبان باید حداقل یک درجهای از مسئولیت نشان میدادند و به مردم اعلام میکردند که چرا روحانی نتوانست در دوره دوم ریاست جمهوری خود موفق عمل کند، نه اینکه روی خودمان را به سوی دیگر کنیم و انگار نه انگار اصلاحطلبان بودند که نقش مهمی را در تشویق و ترغیب مردم برای حضور در انتخابات داشتند.
* کدامیک از اصلاحطلبان ظرف ۴ سال گذشته یک بار به صورت جدی به تجزیه و تحلیل عملکرد دولت پرداختهاند و دلایل اینکه چرا روحانی همه انتظارات و توقعات را برآورده نکرده، بررسی شود و یا درباره چالههایی که روبهروی دولت بوده صحبت کردهاند و یا اصلا درباره مشکلات و موفقیتهای روحانی چرا هیچ صحبتی نکردند و یا آیا بررسی کردند که سیاست خارجی چه میزان در تصمیمهای روحانی تاثیرگذار بوده است.
* متاسفانه اصلاحطلبان بابت مشکلاتی که در دولت وجود داشته، با مردم سخنی نگفتند و انگار که آمدن روحانی به پاستور و تمام اتفاقاتی که در کشور رخ داده برای ایران نمیباشد. حال که به انتخابات ۱۴۰۰ نزدیک میشویم، اصلاحطلبان قصد ورود به انتخابات را دارند و میگویند که از یک گل بهار نمیشود و اعلام میکنند که در خرداد ۱۴۰۰ کاندیدای جدید اصلاحطلبان اگر پیروز شود بهتر عمل خواهد کرد.
* با کمال تاسف اعلام میکنم که اصلاحطلبان مثل گذشته دیگر اعتماد عمومی را در بین مردم از دست دادهاند و بسیاری از مردم تفاوتی بین اصلاحطلبان و اصولگرایان قائل نیستند و باتوجه به شرایط موجود کشور اصلاحطلبان فعلا نمیتوانند در حد مطلوب مردم را به پای صندوق رای دعوت کنند.
* اصلاحطلبان اگر به شیوه گذشته مردم را برای حضور در انتخابات دعوت کنند، قطعا این اعتماد اندکی هم که مردم به آنها دارند را از دست میدهند. اصلاحطلبان بیش از۹۰ درصد از اعتماد عمومی را از دست دادهاند و اگر بخواهند مانند شیوههای گذشته مردم را برای حضور در انتخابات دعوت کنند قطعا مابقی اعتماد عمومی را هم از دست خواهند داد.
* اعتماد مردم به اصولگرایان حتی از اصلاحطلبان هم خرابتر است، منتها اصلاحطلبان واقعیتهای جامعه را میبینند اما اصولگرایان ۴۲ سال است که نخواستند واقعیتهای جامعه را ببینند و ظاهرا ۴۲ سال دیگر هم واقعیتهای جامعه را دقیق نخواهند دید.
* اگر اصلاحطلبان ۹۰ درصد از پایگاه اجتماعی خود را از دست داده باشند، قطعا اصولگرایان بیشتر از ۹۰درصد پایگاه اجتماعی خود را از دست دادهاند. تنها گروهی اجتماعی که همچنان حاضر هستند در انتخابات شرکت کنند، طرفداران جریانات تندرو مانند احمدینژاد، پایداریچیها و اصولگرایان تندرویی که اقلیت را به مجلس فرستادند.
* بنابراین به آنها میگویم که اگر مردم در سال ۹۷یا ۹۸ به جریانات اصلاحات پشت کردهاند، قطعا مردم خیلی سالها قبلتر از شما روی برگرداندند و اصلا فکر نکنید که مردم به شما اعتماد در حد انتظاری میکنند.
* اصولا نظام نمیخواهد بخش انتخابی را به حداقل ممکن توان و قدرت تقلیل دهد. مشکل در حقیقت همین ۴ سال یکبار انتخابات ریاستجمهوری و تا حدودی انتخابات مجلس است. بنابراین نظام میخواهد که عملا و اساسا بخش انتخابی و قدرت آن به حداقل ممکن کاهش پیدا نکند.
* در ۴۲ سال گذشته این باور برای مردم به وجود آمده که رای دادن آنها در انتخابات، چه در مورد انتخابات ریاستجمهوری و چه در مورد انتخابات مجلس صد درصد خواستههای آنها را تغییر نمیدهد و اصلاح در حد انتظار و مطلوب ایجاد نمیشود.