محمد مهاجری، فعال رسانهای اصولگرا درگفتوگو با «اعتماد» گفت:
*صدا و سیما مثل گوشت قربانی و هر بخش از آن دست کسی است. میتوان گفت: یک حکومت ملوکالطوایفی است و هر کسی که قدرتی دارد، گوشهای از آن را تصرف میکند. اخیرا مقام معظم رهبری در پاسخ به انتقاد دانشجویان فرمودند: من هم به این مدیریتها انتقاد دارم و بعد از آن در مطلبی نوشتیم که اگر جای رییس صدا و سیما بودم بعد از این فرمایش مقام معظم رهبری کلید صدا و سیما را دم در به نگهبانی میدادم و میرفتم خانه.
*عملکرد صدا و سیمایی که هیچ برنامه تماشایی غیر مسابقات فوتبال جام جهانی ندارد، قابل دفاع نیست. من خودم خیلی دوست دارم که برنامههای صدا و سیما را ببینم، اما فقط میتوانم با نوههایم برنامههای کارتونی را ببینم. از این رسانه نمیتوان انتظار داشت که یک دانشگاه یا محلی برای تعاملات و بحثهای خوب سیاسی باشد. اخیر یک آقایی را به نام آقای یکتا آوردهاند و در برنامههایی دولت را نقد میکنند.
این آقای یکتا هم یک موسسه مالی و سرمایهگذاری پرپولی دارد که چندصد میلیارد تومان سرمایه آن است. خب به جای این برنامهسازیها قدری نان به مردم بدهد که گریه نکنند. اینها ادا و اطوار اپوزیسیون درآوردن است.
*به نظر من صدا و سیما خود را در حد یک دکه سیاسی تنزل داده است، وضعیت صدا و سیما خیلی بد است و کاری برای آن نمیتوان کرد.
* من معتقد هستم که آقای علیعسگری باید خودش باشد و اگر میبیند که نمیتواند این سازمان را اداره کند، کلید را دم در گذاشته و برود.
*او به عنوان رییس سازمان بر آن تسلط و اتوریته ندارد بنابراین هر کسی که وارد این سیستم شود، خراب خواهد شد. هر فرد مستقل و متعهد و کاربلد هم در این سیستم تخریب میشود.
*کار دیگری که صدا و سیما انجام میدهد و بیش از مردم سر خود را شیره میمالد این است که میگویند مثلا ٩٨ درصد از فلان سریال خوششان آمده است.
نمیدانم این دیگهایی که نظرسنجیها را در آن میپزند، کجا بار میگذارند؟ آنچه در جامعه دیده میشود با آنچه در صدا و سیما دیده میشود، کاملا متفاوت است و ربطی به علی عسگری ندارد. علی عسگری بسیار فرد اخلاقی و دوست داشتنی است، اما این صفتها برای مدیریت صدا و سیما کافی نیست.