آوتاف
مولوی عبدالحمید، امام جمعه اهل سنت شهر زاهدان با روزنامه اعتماد گفتگو کرده است.
بخشی از گفتگو با وی را در ادامه می خوانید:
جناب مولوی استان سیستان و بلوچستان با وجود محرومیت و وضعیت معیشتی سخت مردمانش در انتخاباتها گرایش قابلتوجهی به اصلاحات و اعتدال دارند. چرا؟
ما برای اصلاحات هزینه کردیم چون فکر میکنیم اصلاحطلبان فکرشان بازتر است، دیدشان بازتر است، نه اینکه ما با اصلاحطلبان خویشاوندی داشته باشیم. به نظر ما فکر آنها بهتر میتواند ایران را یکپارچه و آباد بکند اما آنها برای ما و در دفاع از حقوق ما که ضایع شده است در این کشور هزینه نکردند. باید بگویم که ما از اصلاحطلبان گلایه داریم. اصلاحطلبان برای ما هزینه نکردند آنگونه که باید بکنند.
چقدر از این انتقادها به این دلیل است که روحانی با وجود خواستنش نتوانسته این خواستهها را برآورده کند؟
فشار هست اما عزمی هم نیست. اگر عزمی باشد میتوان کاری کرد. آقای روحانی باید عزم جدی داشته باشد و اگر افرادی فشار میآورند باید با آنها صحبت کند و آنها را متقاعد کند که منافع ملی در این است که ما همه ایرانها را ببینیم.
برای انجام اعمال مذهبی مشکلی دارید؟
در مناطقی که اکثریت اهل سنت است مشکل نیست اما در بعضی شهرها مشکل داریم. در جاهایی که اهل سنت اقلیت هستند در این زمینه مشکل داریم این دو مقوله را جمهوری اسلامی باید برای ما حل کند.
این تبعیض که نسبت به اهل سنت وجود ندارد فکر میکنید با یک وزیر یا چند معاون رفع میشود؟
قطعا کار ریشهای نیاز است در مناطق سنینشین در استان سیستان و بلوچستان ٧۵ درصد مردم اهلسنتاند اما در یک ادارهای با ٣٠٠ پرسنل در همین منطقه طبق آمار ما ١٨ نفر اهل سنت هستند. در بعضی از ادارات ١۵٠ نفری، ١٠ یا ۵ نفر اهل سنتاند. این عدم تناسبی که ملاحظه میکنید در همه مسائل اثر خودش را میگذارد. در فقر و بیکاری اثر میگذارد. وقتی در استخدام تبعیض باشد در واگذاری مجوزها و همکاریها، در بخش کشاورزی، در بخش دامداری، صنعت و تجارت، همهجا اثر میگذارد. هر جای دنیا مرسوم همین است جایی که تبعیض باشد اثر تبعیض در جامعه هم ظاهر میشود. الان این مساله در فقر فرهنگی و فقر مادی اثرش را گذاشته است. در این شرایط حساس مسوولان باید فکر اساسی کنند تا بتوانند دل مردم را به دست آوردند و عدالت و انصاف اجرا شود و این مردم بتوانند ایستادگی و مقاومت کنند.
جناب مولوی شما برای مسافرت به جاهایی غیر از قم و تهران محدودیتی دارید؟
بله، من به بعضی از شهرستانها نمیتوانم سفر کنم. خارج هم به غیر از حج عمره جای دیگر نتوانستم بروم. امسال میخواستم به قطر بروم احساس کردم که رابطه قطر و ایران خیلی نزدیک است و آنجا هم خویشاوند مقیم داریم که خیلی درخواست میکنند که بیایید ملاقات ما. من نیت کردم بروم. فکر نمیکردم که از سفر من جلوگیری میکنند. ویزا و بلیت هم گرفتیم. به تهران که آمدم فهمیدم که راضی نیستند. جاهای دیگر هم همینطور است.
جایی در غرب سیستان و همجوار کرمان هست که همه آنها بلوچ هستند. آنها اصرار کردند بیایید به این جا. من به استاندار خبر دادم. اول گفتند بروید بعد گفتند استان کرمان مخالفت کردهاند. جلسه شورای تامین گفته بود نیایند. واقعا چرا؟ مگر من آنجا بروم چه میگویم که با رفتن من مخالفت میکنند. آنجا به نماز تاکید میکنم و به تقوا. به وحدت، به برادری. حرفی را که در سیستان نمیزنم در آن جا که نمیگویم.
فکر میکنید دلیلش چیست؟
چیزی به ذهن من نمیرسد. علت را باید از آقایان جویا شویم.
