آوتاف
قطعه سرنوشتِ همایون شجریان در همین دو روزی که منتشر شده، بحث‌های زیادی در فضای مجازی به راه انداخته. عده‌ای نوآوری‌های همایون در همه حوزه‌ها از تحریر تا انتخاب شعر را می‌پسندند و آن را به نوعی نزدیکی به اقشار دورتر از فضای موسیقی اصیل ایرانی توصیف می‌کنند. عده‌ی دیگری اما این دست بازیگوشی‌های همایون را نوعی اتلاف حنجره‌ای کم‌نظیر می‌دانند که چه بسی حتی از شجریانِ پدر هم توانمندتر است.
دسته‌ی دوم همان منتقدان همکاری پورناظری‌ها با همایون هستند. همایون در قطعه سرنوشت با یکی از اساتید موسیقی ایران همکاری کرده و نام انوشیروان روحانی وزنه قابل‌توجهی است اما ترانه کار تازه همایون شجریان و همچنین تنظیمی که دور از فضای سنتی است عده‌ای از دوستداران همایون شجریان را نگران کرده و برخی حتی از تعبیر «سقوط» برای کارنامه هنری او استفاده کرده‌اند.
همایون شجریان درباره همکاری با انوشیروان روحانی آهنگساز نامی توضیح داد: «دوستان گرامی تصنیف سرنوشت تقدیم است به شما عزیزان. بیش از ۲۰ سال است که افتخار آشنایی با استاد بزرگوار انوشیروان روحانی را دارم و همین‌طور رضا جانِ روحانی کاربلد که دوستی است قدیمی. دلم می‌خواست این نکته را در مورد استاد روحانی عزیز حتما عرض کنم که غیر از تسلط ایشان بر موسیقی و نوازندگی همراه با نگرش حرفه‌ای و ذوق و خلاقیت‌شان در آهنگسازی (که بر علاقه‌مندان پوشیده نیست) که حاصل آن بی‌شمار کارهای جاودانه با سبک و سیاق مخصوص به‌خوودشان است، انسانیت و اخلاق مثال‌زدنی ایشان با افراد، به‌خصوص با دیگر هنرمندان؛ چه آنهایی که استاد موسیقی بوده‌اند و چه آنهایی که تازه پای به این راه گذاشته بودند، آن چیزی است که همیشه برای من مورد توجه و لذت‌بخش بوده است. امید که همواره سلامت و برقرار باشند.
شکل گرفتن تصنیف سرنوشت به گفته خود ایشان به سال‌ها پیش مربوط می‌شود (شاید ۱۰ تا ۱۵ سال) که در روزهای پایانی زندگی مادر محترمشان به مطب پزشک مراجعه کرده بودند، آنجا روی تابلو خطی اینطور نوشته شده بوده «سرنوشت را باید از سر نوشت».
واکنش کاربران در این رابطه را بخوانید:
