آوتاف
محمدعلی ابطحی در روزنامه اعتماد نوشت: به پیر و پیغمبر، طنزنویسی و طنازی و طنزگویی یک رشته است. کلی طنزنویسان عالم فکر می‌کنند، درس می‌خوانند، تمرین می‌کنند تا طنزنویس می‌شوند. تازه همه اینها را هم که داشته باشند وقتی طنزنویس می‌شوند که درون و ذات‌شان هم مهربانی و شیرینی و لبخند را باور داشته باشند.
حس خودطنازانگاری وقتی خیلی عجیب می‌شود که رهبران کشورها هم فکر کنند بامزه‌اند. حالا در بین رهبران دنیا، نتانیاهو که خشن‌ترین و پر کشتار‌ترین کشور دنیا را رهبری می‌کند، مدت‌هاست تصمیم گرفته است برای مردم ایران بامزگی کند و متفاوت حرف بزند.
اصلا اگر همه خشونت‌های بی‌رحمانه‌ای که علیه مردم خودش و فلسطینیان را فاکتور بگیریم، تنها کسی است که با افتخار می‌گوید عامل تحریم‌ها علیه مردم ایران است. تحریم‌هایی که همه کارشناسان می‌گویند دودش مستقیما به چشم مردم ایران می‌رود نه حکومت. این آقاهه قصه‌گو و دلسوز مردم ایران!
یک‌بار دلش سوخت که جوانان ایرانی شلوار جین نمی‌توانند بپوشند. دفعه دیگر در سازمان ملل کلی نقاشی اتمی ایران را زیر بغل زد. وقتی بحران آب پیش آمد یک لیوان آب روی تریبون گذاشت و با مردم ایران همدردی کرد. اخیرا داستانی مینیمال برایش نوشته‌اند که فاطمه‌نامی می‌خواهد هر کاری بکند، به مشکل برمی‌خورد.
آب ندارد، اسم مدرسه‌ها و پارک‌ها را می‌آورد، می‌گوید فاطمه می‌خواهد کیک یزدی بخرد، ساختمانش آتش گرفته، هوا بد است. خلاصه خواسته است دنیا به فاطمه داستان نتانیاهو کمک کنند. گویا مردم ایران بیکاره‌های قهوه‌خانه‌های عربی هستند که لم می‌دهند و زنان برای‌شان قر کمر می‌دهند و یکی هم رمالی می‌کند.
قدیم تر‌ها که دنیا به این افتضاحی نبود، رهبران دنیا که بماند، حتی رادیو تلویزیون‌های رسمی کشورها یا خبرگزاری‌های رسمی در همه جای دنیا آنقدر کارشناس داشتند که از رسانه‌های رسمی‌شان خبر ناموثق نقل نکنند. تازه باز هم خبرهای آنان را وقتی یک رهبری می‌خواست نقل کند، کلی فیلتر جدید داشت.
واقعا دنیای مسخره‌ای شده است. رهبر جنایتکار‌ترین کشور تاریخ برای فاطمه در ایران پیام می‌دهد که کمکش کنند کیک یزدی بخورد. آقای نتانیاهو، مردم ایران را چه فرض کرده که قصه‌گوشان شده است.
ایرانی‌ها این قدربزرگ هستند که خودشان در ایران مشکلات‌شان را بفهمند و با صریح‌ترین لهجه‌ها با مسوولان‌شان در میان بگذارند. حتی به خیابان‌ها بیایند و با خشونت خواسته‌هاشان را مطالبه کنند. ولی اگر یک سوال از مسوول میز وزارت خارجه خودش می‌کرد می‌فهمید که بزرگ‌ترین توهین به مردم ایران دخالت خارجی است.
آن هم دخالت و قصه‌گویی جنایتکاری مثل نتانیاهو. حتما اگر از سیستم کارشناسی خود اسراییل می‌پرسید همه‌شان به نتانیاهو می‌گفتند: تمام فاطمه‌های ایران از حرف‌های نتانیاهو فقط عق می‌زنند نه کف.
