روزنامه فرهیختگان: حسین لامعی، کارگردان مستند “قدیس”: شاملو محبوب من نیست و علاقهای به او ندارم. با طعنه به من میگویند هرچه علیه شاملو داشتی رو کردی! در حالی که اگر همه مواردی را که علیه شاملو بود میگفتم، خیلیها منفجر میشدند! من ۲۰ درصدش را هم نگفتم.
*شخصی که هیچ کسی اجازه ندارد درمورد او صحبت کند، فقط شاملو است. همه از نقد او میهراسند. اینجا بود که من وارد شدم. گفتم من وارد میشوم، من میسازم، من این حرف را میزنم. من میگویم و شما نمیتوانید یک فضای رعبآور به وجود بیاورید و همه را منکوب کنید. من وقتی شروع به ساختن مستند کردم – بیشتر فعالیت مطبوعاتی من در رسانههای اصلاحطلب بوده است- سه جمله را روی کاغذ نوشتم.
*خیل عظیم بیسوادی را میبینیم؛ کسانی که نه شعر میفهمند، نه ادبیات میدانند، نه وزن میدانند، میآیند و نظر میدهند، درباره چه چیزی؟ درباره چیزی که اصلا من و حرفهای من در آن نیست. اگر حرفی در کار است که گلستان است، اگر حرفی در کار است که براهنی است، اگر حرفی در کار است که کدکنی است، فروغ فرخزاد است، احسان نراقی است. شما حاضرید برای اینکه شاملو را سالم بیرون بکشید، همه حرفهای او را هم توجیه کنید. حتی اگر شاملو در مستند گفته باشد موسیقی سنتی شجریان عرعر خر است.حتی اگر شاملو راجع به داریوش گفته باشد آن نوحهخوان مدرن کابارهای با آن صدای انکرالاصوات. حتی اگر شاملو به فردوسی و به همه فحش داده باشد، شما برای اینکه شاملو را سالم بیرون بکشید، مهر تایید به آن میزنید. چرا؟ چون شاملو باید غول مرحله آخر باشد! هرطور شده باید سالم بماند.
*من در این مستند چیزی در مورد شاملو نگفتهام! این را با صدای بلند میگویم که من ۹۰ درصد ضعفهای عظیم و فجایع شاملو را سانسور کردهام. واقعیت آنقدر هولناک بود که حتی به شما نمیتوانم بگویم؛ در نسخه سه سال قبل که به کسی هم نشان نداده بودم. آن مستند در نسخه سهساعته بود؛ حرفهایی که در مورد دلایل طلاق شاملو گفته شده بود، آلاحمد گفته بود، نجف دریابندری در مورد خاطرات کافه البرز گفته است، راجع به خاطرات هروئین، چیز وحشتناکی گفته شده است که من نیاوردهام.