آوتاف
روزنامه همدلی نوشت: «حصر» و «رفع حصر» تبدیل به دو واژه سیاسی در گفتمان جاری حوزه سیاست در کشور شده است. یکی از دلایل اصلی روی کار آمدن دولت تدبیر و امید در اردیبهشت ۱۳۹۲ وعده رفع حصر «میرحسین موسوی»، «مهدی کروبی» و «زهرا رهنورد» بوده و هست.
با این همه این وعده بسیار مهم هنور تحقق نیافته و کنشگران عرصه سیاسی کماکان پی‌گیر وضعیت حصر هستند.طی ۳ سال گذشته حتی بسیاری سیاسیون اصولگرا نیز موافق ادامه حصر نبوده و بارها در مصاحبه‌ها و تریبون‌ها از بی فایده بودن ادامه آن گفته و می‌گویند.
برخی از اصلاح‌طلبان و حتی اصولگرایان گامی فراتر نهاده و رفع حصر را نه‌تنها برای وفاق ملی مفید ارزیابی می‌کنند بلکه آزادی این سه تن را راهی برای قوام امنیت ملی می‌دانند.
فارغ از مسائل سیاسی، بسیاری از طبقات گوناگون مردم نگران وضعیت سلامتی محصوران هستند و با توجه به عدم ارتباط آنان با بدنه جامعه، اخبار موثقی از آنان منتشر نمی‌شود و تنها نزدیکان و به‌ویژه فرزندان آنان، خبرها از وضعیت والدین خود را رسانه‌ای می‌کنند.
«حسین کروبی» فرزند مهدی کروبی در گفت‌وگوی اختصاصی و تفصیلی از وضعیت فعلی پدرش و آنچه در این سال‌ها رخداده سخن گفت. برخی از سخنان او چندان مطلوب و شیرین نبود، برای مثال او گمان می‌کند که حصر، رفع شدنی نیست و بخشی از حاکمیت منتظرند تا محصوران در همین دوران حصر به رحمت خدا بروند.
