آوتاف
این عکس استاد شفیعی کدکنی که از دیروز صبح در فضای مجازی دست به دست می شود را کمی با تاخیر کار کردیم، واقعیت این است که خواستیم یک زاویه جدید برای این عکس تعریف کنیم.
این که خیلی ها در اینستاگرام و توئیتر بر آن وجه فروتنی استاد تاکید کرده اند خب به امر مسلم اشاره کرده اند، اما از آن مهم تر شاید این باشد که عکس یک استاد ادبیات دست به دست می شود و این خودِ شادی است که درزمانه جولان سیاست ورزان بد دهن و فرصت طلب، شاعر شکوفه ها و باران حتی برای چند ساعت در صدر می نشیند، این فرصتی که کائنات برای چند ساعت به بالانشینیِ ادبیات داد، انصافا غنیمت است، فکر میکنیم شاید این که انقدر نفع و شتاب و ابتذال در زندگی هامان رشد کرده از ورای فراموشی همین امثال کدکنی هاست.
انگار برای تک تک ما دیگر امر فرهیخته هیچ اهمیتی ندارد، سرِ فرهیختگی را بریده ایم و دادمان به آسمان رفته که چرا ابتذال رشد کرده؟! در حالی که ما همه کارمندان ابتذال و لودگی شده ایم. نفستان گرم استاد شکوفه ها
