آوتاف
برترین‌ها: دامون قنبرزاده، نویسنده و منتقد سینما با انتشار یادداشتی در اینستاگرام خود نسبت به پیام‌های ویدئویی اخیر داریوش مهرجویی و مهدی هاشمی که این روز‌ها سروصدای زیادی به پا کرده، واکنش نشان داد.
او می‌نویسد:
معذرت‌خواهی کردن راه و رسم دارد. زیرکی می‌خواهد. این‌که نشان بدهی آب‌ها از آسیاب افتاده و حالا همه‌چیز بهتر شده، ریزه‌کاری‌هایی دارد. نمی‌شود به‌سرعت رنگ عوض کرد، باید فراز و فرودها را شناخت، موقعیت‌سنجی کرد، از کلمات درست استفاده کرد. باید دانست جمله‌ها را چه‌گونه سرهم کنی که معذرت‌خواهی‌ات بوی سوءاستفاده یا ماسمالی ندهد. این آگاهی به این نیاز دارد که یا خودت نکته‌سنج باشی، یا اطرافیانت راهنمای خوبی باشند. حالا با وجود فضای مجازی و چرخش سریع اطلاعات، بیش از پیش باید دقیق بود. باید مصالح این فضا را شناخت. همین‌طوری نمی‌توان هر چیزی گفت و بعد عذرخواست، به‌خصوص که ما ایرانی‌ها کلاً در زمینه‌ی عذرخواهی تاریخچه‌ی بسیار بدی داریم!
داریوش مهرجویی به‌حق ویدیویی آتشین می‌گذارد و نسبت به تأخیر اکران فیلمش به‌شدت اعتراض می‌کند. اما دو روز نمی‌گذرد که ویدیوی دیگری منتشر می‌شود که او را آرام و حتی خوش‌حال نشان می‌دهد؛ ظاهراً از همه‌چیز راضی‌ست. طبیعی‌ست که لحن آرام او، لحن تند ویدیوی اول را نقض نمی‌کند؛ کسی به‌حق عصبانی‌ست، حرفش را می‌زند. بعد که مشکل رفع می‌شود، پیام سرخوشی می‌فرستد. این هیچ ایرادی ندارد (بعد از ویدیوی دوم به من پیام داده‌اند که: «دیدی؟! این هم از کسی که سنگش را به سینه می‌زدی»!!!) ایراد آن‌جاست که فراز و فرود و موقعیت‌سنجی درستی وجود ندارد.
مهدی هاشمی، که بسیار هم دوست می‌دارم‌شان، یک روز ویدیوی بامزه‌ای درباره‌ی شکستن ودکای روسی منتشر می‌کنند. بعد که این ویدیو کلی سروصدا می‌کند، روز بعد با ویدیویی دیگر عذر می‌خواهند. این‌جا هم چیزی که توی ذوق می‌زند، شکل معذرت‌خواهی‌ست؛ توجیه‌های بی‌دلیل و حرف‌های پراکنده، این ویدیو را بیش‌تر شبیه سرکارگذاشتن می‌نمایاند. خلاصه نه به آن فریادهای مرگ مهرجویی، نه به این ویدیوی عاشقانه! نه به آن لحن صریح هاشمی و نشان دادن ودکای روسی و نه به این انکار کردن!
متأسفانه اطرافیان این هنرمندان هم انگار مانند آن‌ها قوانین این فضا را نمی‌شناسند، یا اگر هم می‌شناسند آن را به‌درستی منتقل نمی‌کنند تا این‌همه سوءتفاهم شکل نگیرد. البته ما هم به عنوان مخاطب، آن‌قدر درگیر فضای صفر و صدی هستیم که کلاً چیز دیگری برداشت می‌کنیم. طبعاً دادو‌بیدادهای به‌حق مهرجویی برای منفعت خودش بوده، نه فریاد یا دادخواهی برای کل هنرمندان تاریخ ایران که دوستان معذرت‌خواهی او در ویدیوی دوم را به معنای نان‌به‌نرخ‌روزخوری تعبیر کرده‌اند! مشکل این است که ما عذرخواهی بلد نیستیم.
