آوتاف
روزنامه آرمان نوشت: غیبت معاون اول رئیس‌جمهور در جلسه برخى اساتید اقتصاد با رئیس‌جمهور موضوعی نبود که بتوان به سادگی از کنار آن عبور کرد. البته این «نبودن» جدید نیست بلکه از آغاز دولت دوازدهم بود که نغمه مخالف‌خوانی با اسحاق جهانگیری سر داده شد.
برخی نتوانستند جهانگیری را در قامت معاون اول در ذهن خود تثبیت کنند، چرا که به‌خوبی از قدرت تصمیم‌گیری او در حوزه‌های مختلف به‌ویژه در حوزه اقتصاد آگاه بودند، پس از مسیری کوشیدند تا نقش او را تنزل دهند.
البته تلاش‌ها برای کاستن از اعتبار و جایگاه جهانگیری محدود به موضوعاتی مانند ارز و اقتصاد نشد بلکه هر گاه سخن از تغییر و تحول درکابینه به میان می‌آید باز هم جریانی، برنامه‌ریزی خود را معطوف به کمرنگ یا حذف نقش معاون اول در تصمیمات می‌کرد.
گرچه رئیس‌جمهور با استعفاهای جهانگیری مخالفت کرده است اما دخالت‌ها و کم‌محلی‌ها سبب شده است تا برخی از دوستان آقای جهانگیری در جبهه اصلاحات از این وضعیت ابزار نگرانی کرده و خواستار کناره‌گیری جهانگیری هستند تا سرمایه و تجربه ۴۰ ساله او که بسیار ارزشمند است حفظ شده و در موقعیت دیگر و در نقش‌های سیاسی که پیش روست، از آن بهره برده شود.
این اصرارها در شرایطی است که جهانگیری تمایلی به تنها گذاشتن دولت و رئیس‌جمهور ندارد اما ماحصل رفتار برخی افراد که خود را منتسب به رئیس‌جمهور می‌کنند و از سوی دیگر برای کمرنگ کردن نقش جهانگیری درجایگاه معاون اول تلاش دارند، شرایط قابل پذیرشی را پدید نیاورده است.
