آوتاف
رویداد ۲۴: تحلیل‌گر ارشد مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست جمهوری معتقد است که حتی اگر مذاکرات به سرانجام نرسد یا شروعی نداشته باشد هم آمریکا پلن بی که حاوی تهدید و حمله نظامی علیه ایران است را نمی‌تواند اجرایی کند.
دیاکو حسینی کارشناس سیاست خارجی درباره احتمالات «پلن بی» می‌گوید اینگونه حرف‌ها تهدید است و توضیح داد:
* این حرف‌ها قدیمی شده و در دوره دونالد ترامپ این مباحث آزمایش شد و به طور کامل تحریم‌ها و فشار‌ها علیه ایران اعمال شد و هیچ نتیجه‌ای جز افزایش بی اعتمادی‌ها به همراه نداشت و بن‌بستی را ایجاد کرد که امروز در آن قرار داریم. از این رو فکر می‌کنم اگر «پلن بی» معنایی برای آمریکا داشته باشد، همان حمله نظامی است که می‌تواند بسیار فاجعه‌آمیز باشد، زیرا چنین اقدام نظام علیه ایران در ابعاد گسترده‌ای خواهد بود، ولی با توجه به سیاست‌هایی که دولت بایدن در قبال ایران در پیش گرفته است، این منطق با آن ناسازگار است.
* (با بیان اینکه این مباحث صرفا فشار‌های تبلیغاتی است): فکر نمی‌کنم در عمل، «پلن بی» وجود داشته باشد و این فرض را می‌توانیم در عمل داشته باشیم که در صورت شکست گفتگوها یا عدم از سرگیری گفتگوها، اساسا «اسنپ‌بک» برای یکی از سه کشور‌های اروپایی انجام بگیرد و تحریم‌ها افزایش پیدا کند که باز هم معتقدم این اتفاق نمی‌تواند کارساز باشد و در مقابل ممکن است ایران دست به اقدامات و تصمیماتی بزند که صورت مسئله را پیچیده‌تر کند، از همین رو معتقدم «پلن بی» نمی‌تواند واقعی و عملیاتی باشد.
* آمریکا با این روش‌ها می‌خواهند ایران را به تغییر رفتار وادار کنند، اما به اعتراف خود آمریکایی‌ها اعمال تحریم‌های بیشتر علیه ایران تا به امروز نتوانسته موفق باشد و شرایط را بدتر کرده است و تضمینی وجود ندارد که ادامه تحریم‌ها می‌تواند نتیجه دیگری را به همراه داشته باشد.
* تنها امکانی که آمریکا به واسطه اروپا می‌تواند انجام دهد همان «اسنپ بک» است، یعنی بازگرداندن تحریم‌ها به نقطه صفر که قبل از برجام با آن روبرو بودیم؛ که خب این ابزار موثر نیست چراکه این ابزار‌ها زمانی تاثیر خود را داشت که ایران زیر شدیدترین تحریم‌ها قرار نداشت که امروز قرار دارد. گزینه دوم حملات نظامی یا سایبری یا خرابکاری‌هایی است که که حملات نظامی می‌تواند برای همه منطقه مخرب باشد و حملات سایبری و خرابکاری‌هایی که در حال انجام است، هم قبلا نشان داده که قادر به توقف برنامه هسته‌ای ایران نیست.
* دو کشور می‌توانند تصمیم بگیرند یا اینکه برجام را به طور کامل کنار بگذارند یا اینکه مذاکرات جدیدی را از سر بگیرند که شامل رفع همه این نگرانی‌ها خواهد بود یا اینکه برجام را احیا کنند و آن را به عنوان پله‌ای برای رفع همه این موضوعات قرار دهند. از همین رو معتقدم مذاکرات احیای برجام به مراتب سخت‌تر از خود مذاکرات برجام است که در سال ۲۰۱۵ بود.
* این احتمال که ایران بخواهد بر سر مسائل موشکی و منطقه‌ای مذاکره کند بسیار ضعیف است. زیرا ایران طبیعتا حق دارد که نسبت به آمریکا بی‌اعتماد باشد، زیرا آن‌ها از تعهد به برجام که از هر موضوع و مشکل دیگری میان دو کشور راحت‌تر بود که نتوانستند آن را اجرا کنند. ایران تا زمانی که چنین اعتمادی را به دست نیاورد مذاکره در هیچ سطح و هیچ حوزه و موضوعی را نخواهد پذیرفت. اما با توجه به چشم‌اندازی که از بی‌اعتمادی ایران نسبت به آمریکا می‌بینم، خیلی بعید می‌دانم که رفتن به موضوعاتی فراتر از برجام در کوتاه‌مدت امکان‌پذیر باشد.
* احیای برجام می‌تواند از تعمیق بحران که دامنه آن برای هیچ یک از ما روشن نیست، جلوگیری کند. اما در عین حال بازهم احیای برجام به این معنا نیست که می‌تواند مطلوب ایران را فراهم کند، ولی می‌تواند شروعی برای لغو تحریم‌های غیرهسته‌ای باشد.
