برترینها: اصولگرایان پیروز انتخابات یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی شدند، اما این پیروزی نه تنها متضمن وحدت در مجلس یازدهم نخواهد بود، بلکه بسیاری معتقدند که به دلیل اختلافات میان اصولگرایان، مجلس یازدهم، مجلسی متفرق خواهد بود؛ تا جایی که شکلگیری فراکسیونهای متعدد در آن پیشبینی میشود؛ مثلا فراکسیون احمدینژادیها!
شمسالدین حسینی، وزیر اقتصاد دولت دهم به ریاست محمود احمدینژاد گفته است: «جمع ما احمدینژادیها در مجلس جمع است؛ ۵۰ نفریم و فراکسیون تشکیل میدهیم.»
آقای حسینی که اکنون نماینده تنکابن در مجلس یازدهم است، ادامه داد: «اغلب مدیران شاخص دولت نهم و دهم که نامزد انتخابات مجلس شدند رأی آوردند. در همین مجلس ۸ عضو کابینه دولت نهم و دهم، ۹ استاندار، تعداد قابل توجهی از معاونان وزرا، فرمانداران و مدیران دوره احمدینژاد رأی آوردند و از منتخبان مجلس یازدهم هستند.»
ماهها پیش از انتخابات مجلس یازدهم، بسیاری از چهرههای اصلاحطلب و اصولگرایی که مخالف بازگشت احمدینژادیها بودند، نسبت به ورود آنها به پارلمان هشدار میدادند. چند ماه بعد نتیجه انتخابات مهر تاییدی بر آن هشدارها زد. علاوه بر شمسالدین حسینی، علی نیکزاد استاندار اردبیل در دولت نهم و وزیر راه دولت دهم، عبدالرضا مصری، وزیر رفاه دولت نهم و حمیدرضا حاجی بابایی وزیر آموزش و پرورش دولت دهم نیز در مجلس یازدهم حضور دارند.
البته مصری و حاجی بابایی نماینده مجلس دهم نیز بودند. اما نکته اینجاست که شمار زیادی از استانداران دو دولت احمدینژاد نیز به مجلس یازدهم راه پیدا کردند. محمود احمدی بیغش، استاندار خراسان شمالی در دولت دهم، وحید جلالزاده استاندار آذربایجان غربی در دولت دهم، مهدی سعادتی استاندار گیلان، علیرضا شهبازی استاندار کردستان، محمود عباسزاده مشکینی استاندار ایلام شماری از آنها هستند.
تعدادی از مدیران دولت احمدینژاد مانند فریدون عباسی، رئیس سازمان انرژی اتمی در دولت دهم یا سید مسعود خاتمی رئیس هلال احمر در دولت نهم نیز در این جمع هستند؛ جمعی که شمسالدین حسینی درباره آن میگوید بالغ بر ۵۰ نفر هستند، با هم فصل مشترک دارند و سالها با هم همکاری کردهاند. او گفته است: «وقتی مردم بعد از گذشت چند سال از پایان کار دولت احمدینژاد آنها را نادیده نگرفتند و به آنها رای دأدند، آیا منتخبان باید خودشان را نادیده بگیرند؟ نه. بنابراین ما با هم جلساتی داریم اما آن جلسات فقط محدود به مدیران و وزیران دولت نهم و دهم که برای مجلس انتخاب شدهاند، نیست و صرفا آمال این افراد نیز دولت نهم و دهم نیست.»
از میان چهرههایی که تا به حال برای ریاست مجلس از آنها نام برده شده، نام علی نیکزاد، وزیر راه دولت دهم، حمیدرضا حاجی بابایی وزیر آموزش و پرورش دولت دهم و فریدون عباسی رئیس سازمان انرژی اتمی در دولت دهم نیز به چشم میخورد.
بدین ترتیب به نظر میرسد این جمع قابلتوجه احمدینژادیها قصد دارد برای خودش وزنهای در مجلس یازدهم باشد و در عین حال از میان دیگر چهرهها و گرایشها نیز یارکشی کند و ریاست مجلس را نیز به عهده بگیرد.
از میان چهرههایی که تا به حال برای ریاست مجلس از آنها نام برده شده، علاوه بر قالیباف، میرسلیم و آقاتهرانی؛ نام علی نیکزاد، وزیر راه دولت دهم و حمیدرضا حاجی بابایی، وزیر آموزش و پرورش دولت دهم نیز به چشم میخورد. حال هرچه طیف همفکر آنها خود را قویتر کرده، فراکسیون تشکیل دهد، نمایندگان دیگر را به سوی خود جلب کند و منسجمتر باشد، احتمال پیروزی آنها برای تصاحب کرسی ریاست مجلس نیز بالاتر خواهد رفت.
حتی فریدون عباسی، منتخب شهرستان کازرون و رئیس سابق سازمان انرژی اتمی در دولت احمدینژاد نیز به میدان آمده و آمادگی خود را برای ریاست مجلس اعلام کرده است.
قرار است فراکسیون «نمایندگان انقلابی و اصولگرا» تشکیل شود و هر تصمیمی که آن فراکسیون بگیرد، همان برای انتخاب هیأت رئیسه در صحن علنی مجلس ملاک خواهد بود.
اما آیا اگر احمدینژادیها فراکسیون مستقل خود را تشکیل دهند، تابع نظر فراکسیون دیگری خواهند بود؟ در میانه رقابت پایداریها، اصولگرایان سنتی، نواصولگرایان و بهاریها یا همان احمدینژادیها برای تصاحب کرسی شماره یک، هرچه احمدینژادیها قدرت بیشتری میگیرند، کار برای دیگر مدعیان سخت خواهد شد.
شمسالدین حسینی، وزیر دولت احمدینژاد درباره تشکیل فراکسیون توسط نمایندگان طیف خود گفته است: «ما جلسات متعددی داشتیم و گفتوگو کردیم و این امر دور از ذهن نیست که تلاش کنیم این سازماندهی را انجام دهیم.»