آوتاف
روزنامه همشهری در گزارشی به بررسی ابعاد تازه کمبود و گرانی دارو در کشور پرداخته است.
در این گزارش می‌خوانیم:
* موضوع گران شدن داروهای معمولی از افزایش ۱۱۰درصدی قیمت ژلوفن در روزهای اخیر شروع و با واکنش گسترده کاربران شبکه‌های اجتماعی مواجه شد. کاربران اینکه قیمت این کپسول ژله‌ای دم‌دستی که درست یا نادرست به‌عنوان دوای همه دردها و به‌صورت بدون نسخه از داروخانه‌ها تهیه می‌کردند به‌صورت رسمی از ورقی ۶هزار تومان به ۱۳هزار تومان رسیده است را به تمسخر گرفته و برخی هم ادعا کرده بودند که برخی داروخانه‌ها یک برگه ژلوفن را تا ۲۰هزار تومان هم می‌فروشند.
فرامرز اختراعی، رئیس هیأت‌مدیره سندیکای تولیدکنندگان مواد دارویی:
* (درباره دلیل گرانی بیش از ۱۰۰درصدی داروهای معمولی همیشه در دسترس): «این افزایش قیمتی که جامعه در این روزها در حوزه داروهای بدون نسخه (OTC) شاهد است ناشی از تصمیم ارزی ماه‌ها قبل درباره این داروهاست که اثر خود را تازه نشان می‌دهد.»براساس تغییر سیاستهای تخصیص ارز برای داروهای بدون نسخه، دیگر ارز ترجیحی یعنی همان ارز ۴۲۰۰ تومانی اختصاص داده نمی‌شود و واردات ارز مواد پایه و واسطه آنها با نرخ ارز نیمایی صورت می‌گیرد؛ بنابراین هزینه واردات مواد پایه داروهای بدون نسخه به حدود ۵ برابر افزایش پیدا کرده است؛ درحالی‌که قیمت ارز برای این داروها ۵ برابر شده، اما افزایش قیمت دارو به اندازه ۵ برابر نیست.
* هر چند با افزایش ۱۱۰درصدی در اقلام دارویی بدون نسخه مواجه هستیم، اما همین میزان افزایش قیمت هم افزایش مدیریت‌شده در جهت منافع مردم است. قیمت‌های فعلی، کف افزایش قیمت است که با وجود آن تولیدکننده‌ها شاید کمی ضرر هم بدهند.
* عمده‌ترین مطلب مدنظر کمیسیون قیمت‌گذاری رعایت حقوق مردم است و در این جریان به تولیدکنندگان اجحاف می‌شود. البته ما هم از این قضیه خیلی ناراحت نیستیم؛ چون اعتقاد داریم دارو باید با قیمت مناسب در اختیار مردم قرار گیرد، ولی این را هم باید درنظر داشت که اگر زیان تولید داروهای بدون نسخه، به میزانی بالاتر از آستانه تحمل تولیدکننده‌ها برسد، ممکن است اصلا قید تولیدشان را بزنند و در این صورت سیاستگذاران مجبور هستند برای جبران کسری این داروهای بدون نسخه دست به واردات بزنند. اگر قرار بود داروهای بدون نسخه تولید داخل نشود و عینا وارد شوند، قیمت‌شان بیش از ۵برابر می‌شد.
* افزایش قیمت داروهای OTC (داروهای بدون نسخه) بین ۲۰تا ۱۱۰درصد است. شربت‌های بدون نسخه را درخواست کرده‌ایم که افزایش قیمت ۲۵درصدی داشته باشند، اما متأسفانه بیمه‌ها در برابر همین افزایش قیمت هم مقاومت می‌کنند و می‌گویند که افزایش قیمت بیش از ۱۵درصدی را نمی‌پذیرند.
