برترینها: دو روزنامه اصولگرای فرهیختگان و کیهان به موفقیت فیلم «شیطان وجود ندارد» ساخته محمد رسولاف و برنده خرس طلایی در هفتادمین جشنواره بینالمللی فیلم برلین واکنش تندی نشان دادند.
فرهیختگان در یادداشتی انتقادی از محمد رسولاف، کارگردان فیلم «شری وجود ندارد» نوشت:
* فیلم «شری وجود ندارد» ساخته محمد رسولاف برنده خرس طلایی هفتادمین جشنواره بینالمللی فیلم برلین شد. محمد رسولاف برادر رئیس یکی از بانک های کشور است و فیلمساز شدنش مستقیما به همین قضیه ربط دارد.
*تنها در یک ساختار سینمایی معیوب است که یک نفر میتواند ۶ فیلم بسازد و بیاینکه هیچکدامشان اکران شوند، به شهرت برسد. در یک ساختار سالم ابتدا پرسیده خواهد شد چطور وقتی فیلم اول یک نفر اکران نشد یا مخاطبی پیدا نکرد، امکان ساخت اثر بعدی را پیدا کرده و سوال مهمتر اینکه اصلا چطور وقتی هیچ فیلمی از یک کارگردان اکران نشده، او شهرت پیدا میکند؟
* تنها در یک ساختار سینمایی معیوب است که یک نفر میتواند بدون ذرهای بهره بردن از تکنیکهای هنری، با اتکا به ثروت خانوادگیاش عنوان «کارگردانی سینما» را بخرد و کلکسیونی از حضور در جشنوارههای خارجی را در عنوانبندی کارنامهاش قرار دهد. کارنامه بانکی برادر محمد رسولاف و تاثیر اقدامات شخصی مثل او روی اقتصاد ایران، بحثی است که در قالبی خارج از نوشتههای سینمایی قرار میگیرد.
* اما نکته اینجاست؛ کسی که برادرش در بالاترین سطوح اقتصادی کشور، مدیریتهای کلان را برعهده داشته و دارد، با پول همین بانکها یعنی با پول بیتالمال فیلم میسازد و ژست اپوزیسیون هم میگیرد. رسولاف حتی کات و شات را بلد نیست، ابتداییترین اصول سینما را هم نمیداند و چیزی نیست جز یک فرد حمایتشده توسط پولهای کلان متصل به دریای بیتالمال و روابط خانوادگی قوی که مانع از برخورد قضایی و امنیتی با او میشوند و او با اتکا به همین حمایتها، برخلاف افراد معمولی و بیپشتوانه ایران، میتواند هر فیلم ساختارشکنانهای را که خواست بسازد و به فستیوالهای سینمایی خارج بفرستد و ژست شجاعت و مبارز بودن هم بگیرد و نهایت برخوردی که با او میشود، نگرفتن مجوز اکران برای فیلمهایی باشد که اصلا درخواست مجوز ندادهاند.
کیهان هم به اهدای جایزه جشنواره برلین به کارگردان ایرانی اینگونه واکنش نشان داد:
* مراسم اختتامیه هفتادمین دوره جشنواره برلین، روز گذشته برگزار شد و فیلمیاز یک فیلمساز قانونگریز ایرانی، جایزه خرس طلایی بهترین فیلم را گرفت.
* فیلمسازی که در میان مردم ایران چندان شناختهشده نیست و تنها جشنوارههای خارجی بهدلیل سیاهنماییهایش علیه ایران او را به خوبی میشناسند.
* این فیلم بهطور غیرقانونی ساخته شده است؛ هرچند جای سؤال و بررسی است که یک فیلمساز محکوم شده در نهادهای رسمی کشور، چگونه و با حمایت چه مراکزی، به سادگی سه فیلم ساخته و به جشنوارهای خارج از کشور ارسال کرده است.